Nancy Sikobe
Teksas-USA
ESKİ OYUNCULAR KENYA VOLEYBOLUNA NEDEN İLGİ GÖSTERMİYOR
Uluslararası platformda oynayıp kazanacak yeteneğimiz yok değil. İnsanların anlaması gereken şu ki, bulundukları yere ulaşmak için rekabet ettiğimiz ülkeler, oyuncularına sadece iki ay değil, iyi bir süre için yatırım yaptılar.
Örneğin Olimpiyat altın madalyası kazanan ABD takımı birkaç yıldır kamptaydı.
Yabancı koçların asist yapmasına karşı değilim ama onların takımı devraldığını gördüğümde sorun yaşıyorum. KVF (Kenya Voleybol Federasyonu) neden yerel koçlarına yatırım yapamıyor, yurt dışında bile koçluk kurslarına katılmaları için sponsor olamıyor, böylece ülkeye geri dönüp bu bilgiyi takıma aktarabilirler ?
Bana balık verme, balık tutmayı öğret dedikleri gibi, öz disiplin de bir oyuncunun başarısında büyük rol oynar. Ne kadar sıkı çalışırsan çalış ama öz disiplinin yoksa uzağa gidemezsin. Milli takım, tek başımıza olduğumuz günlerin aksine FIVB’nin hazırlıklarına yardımcı olması için devreye girdiği için şanslı. Sunulan küçük şeyleri takdir etmeli ve fırsatı tam olarak kullanmalılar.
Kenya voleybolunda çok fazla politika var ve bu yüzden çoğumuz sporla ilgilenmek istemiyoruz. Bana göre, memlekette bir şans ve yeterince imkan verilirse bayanlar takımına yardımcı olabilecek birkaç kadın koç var, ancak her seferinde sorumlu olan erkekler. Erkeklerin takımı yönetmesinde yanlış bir şey yok ama milli takımda oynayan kadınlara bu uluslararası görünme ve parlama fırsatı ne zaman verilecek?
Catherine Mabwi Kirongo, Dorcus Ndasaba ve Margaret Indakala’nın beğenileri sadece birkaçından bahsetmek gerekirse. Onlara sadece 18 Yaş Altı ve 21 Yaş Altı takımlarının verilmesi yeterli değil. Ayrıca büyükler takımını idare etmeyi hak ettiklerini düşünüyorum. İyi bir antrenör olarak adlandırılmak için 1. seviye FIVB sertifikasına sahip olmak şart değildir. Hiç milli takımda forma giymemiş ama elinden bu kadar çok iyi futbolcu geçmiş iyi bir teknik direktöre örnek komşum rahmetli Otti Peder mtaani Jeri’dir. Yeteneği yoktu ama birçok oyuncuya akıl hocalığı yaptı. Oyuncularına benim yaptığımı yapma çünkü ben yapamam ama dediğimi yap derdi.
Bazılarımız bu sertifikalara sahip değiliz ama iyi koçlar olduğumuzu biliyorum. Kazandıklarımızı paylaşmak için geri gelmememizin hükümetle bir ilgisi yok, çoğunlukla KVF’nin kötü muamelesi ve tanınma eksikliği ile ilgisi var. Paylaşım evde başlar derler.
Bana gelince, milli takımda oynamanın tek faydasının dış dünyayı görmekten başka bir şey olmadığını söyleyebilirim. O günlerde bize fıstık parası verildi. Para için değil, vatan sevgisi için oynadık. Bizi desteklemek için hükümetten para aldığımızda bile yetkililer parayı cebe indirdi.
1994 Dünya Şampiyonası için Brezilya’ya gittiğimizde federasyonun uçak biletimiz olmadığı için takımın seyahat edemeyeceğini söylediği günü dün gibi hatırlıyorum.
Bildiğim şey şu ki, bir takım Dünya Kupası veya Dünya Şampiyonları için her seyahat ettiğinde, FIVB uçak bileti ve konaklama ihtiyaçlarını karşılıyor. Şanslıydık ki Başkan Moi seyahate çıkmadan bir gün önce kurtarmaya geldi. Bizi Nakuru’ya davet etti ve bize oyuncuların hiç almadığı bir miktar para verdi. Bu büyük turnuvalarda takım kıtayı her temsil ettiğinde, federasyonlarının aldığı katılım parası vardı ama oyuncular eksikti. Yani oyuncuların liderlerine nasıl güveneceklerini merak ediyorsunuz.
Üniforma ve çanta gibi oyunculara ait olan eşyaların bulunması zordu ama yetkililerin bazı aile fertlerinin bunları giydiğini görüyorsunuz. Benim için, KCB, Kenya Posta ve Telekomünikasyon ve Telekom Kenya için oynamanın milli takımdan daha fazla fayda sağladığımı söyleyebilirim.
ABD’deki kadın voleybolcular hakkında, Hellen Elele, Jacqueline Makokha, Roselidah Obunaka, Philisters Sang, Edna Chepngeno, Susan Atemba, Abigael Misoi, Nancy Nyongesa, Phylis Anyango, Phylis Mutembete, Edith Murunga, Rose’un burada olduğunu biliyorum. Eupa, Gladys Nasikanda, Esther Tindi ve Lucy Chege. Elele’nin öncü olduğunu söyleyebilirim. ABD’de voleybol bursu kazanan ilk Kenyalı kadın oyuncu. Diğerlerimiz de peşinden gittik.
WHY FORMER PLAYERS ARE NOT KEEN ON KENYA VOLLEYBALL
By Nancy Sikobe in Texas
It’s not that we don’t have talent to play on the international platform and win. What people need to understand is that those countries we’re competing with to reach where they are, they have invested in the players for a good period of time not just two months.
For instance the US team which won Olympic gold was in camp for several years.
I have nothing against foreign coaches assisting but l have a problem when l see them take over the team. Why can’t KVF invest in their local coaches, sponsor them to attend coaching courses even abroad so that they can come back home and provide that knowledge to the team?
Like they say don’t give me fish but teach me how to fish. Self discipline also plays a huge role in a player’s success. No matter how hard you practice but if you have no self discipline you will not go far. The national team is lucky to have FIVB step in to assist with their preparations unlike our days when we were on our own. They should appreciate the little they’re offered and fully utilize the opportunity.
There is so much politics in Kenya volleyball, and this is why most of us don’t want to be associated with the sport. For me l would say, there are several women coaches back home who if given a chance and enough exposure, can assist the ladies team but every time it’s the men who are in charge. Nothing wrong with the men running the team but when will the women who played for the national team be given that international exposure and opportunity to shine?
The likes of Catherine Mabwi Kirongo, Dorcus Ndasaba and Margaret Indakala just to mention a few. It is not just enough for them to be given Under-18 and Under-21 teams. I feel they also deserve to handle the senior team. It’s not a must to have level 1 FIVB certificate to be termed a good coach. Example of a good coach who never played for the national team but so many good footballers passed through his hands is my neighbour the late Otti Father mtaani Jeri. No talent but he mentored many players. He used to tell his players do not do as l do coz l can’t do it but do as l say.
Some of us don’t have those certificates but l know we are good coaches. For us not coming back to share what we have gained has nothing to do with the government but mostly with mistreatment from KVF and lack of recognition. They say charity begins at home.
As for me l can say my only benefit playing for the national team is seeing the outside world other than that, nothing more. For us those days we were paid peanuts. We didn’t play for the money but for the love of our country. Even when we received money from the government to support us, officials pocketed it.
I remember like it was yesterday when we were to travel to Brazil for the World Championship in 1994 and the federation said the team could not travel because we did not have flight tickets.
What I know is that every time a team travels for the World Cup or World Champions, FIVB caters for the flight tickets and accommodation. We were lucky President Moi came to our rescue the day before we travelled. He invited us to Nakuru where he gave us some money which the players never received. Every time the team represents the continent in those big tournaments, there was participation money their federation received but the players were shortchanged. So you wonder how the players were to trust their leaders.
Stuff that belonged to the players such as uniforms and bags were hard to get yet you see some family members of the officials wearing them. For me l would say l benefited more playing for KCB, Kenya Post & Telecommunications and Telekom Kenya than l benefited from the national team.
On women volleyballers in the US, the ones I know who’re here are Hellen Elele, Jacqueline Makokha, Roselidah Obunaka, Philisters Sang, Edna Chepngeno, Susan Atemba, Abigael Misoi, Nancy Nyongesa, Phylis Anyango, Phylis Mutembete, Edith Murunga, Rose Eupa, Gladys Nasikanda, Esther Tindi, and Lucy Chege. I would say Elele was the pioneer. She’s the first Kenyan female player to land a volleyball scholarship in the US. The rest of us followed suit.
OAT Media publications; You can review MaratonTürk (Sport), ModdaTurkey (Fashion) Voyage (Travel) magazines by clicking the link below.